سرمه ي چشم عارفان


روي «أنه كان مما ناجي الله به داود عليه السلام: يا داود عليك بالاستغفار في دلج الليل إلي الأسحار، يا داود إذا جن عليك الليل فانظر ارتفاع النجوم في السماء و سبحني و أكثر من ذكري حتي أذكرك، يا داود إن المتقين لا ينامون ليلتهم إلا بصلاتهم لي لا يقطعون نهارهم إلا بذكري، يا داود إن العارفين كحلوا أعينهم بمرود السهر و قاموا ليلهم يطلبون بذلك مرضاتي، يا داود إنه من يصلي بالليل و الناس نيام يريد بذلك وجهي فإني آمر ملائكتي أن يستغفروا له و يشتاق إليه جنتي فيدعو له كل رطب و يابس» [1] .

روايت شده از مناجاتها و نيايشهاي داود عليه السلام با خدا، اي داود بر تو باد به استغفار در آخر شب تا سحرها، اي داود هرگاه شب ترا فراگرفت به ستاره هاي آسمان كه در بلندي قرار دارند نگاه كن و مرا تسبيح كن و زياد به ياد من باش كه من ترا ياد كنم، اي داود همانا پرهيزكاران شبهايشان را بيدارند و به نماز خواندن براي من مشغولند روزهايشان را به ياد من به پايان مي رسانند، اي داود عارفان سرمه چشمشان شب زنده داري و بيدار خوابي است، شبها براي رضاي من به پا خيزند، اي داود هر كس هنگامي كه مردم در خوابند نماز بخواند به خاطر من، و خوشنودي مرا با اين نماز بجويد همانا من فرشتگانم را دستور مي دهم كه برايش طلب آمرزش كنند، بهشت من شوق ديدارشان را دارد، هر خشك و تري براي او دعا كنند.



[ صفحه 119]




پاورقي

[1] رساله ي لقاء الله ص 75.


بازگشت