عن علي بن محمد النوفلي قال: سمعته يقول: «ان العبد ليقوم في الليل فيميل به النعاس يمينا و شمالا، و قد وقع ذقنه علي صدره، فيأمر الله تعالي أبواب السماء، فتفتح، ثم يقول للملائكة: انظروا إلي عبدي ما يصيبه في التقرب إلي بما لم أفترض عليه راجيا مني لثلاث خصال: ذنبا أغفره له، أو توبة أجددها له، أو رزقا أزيده فيه، اشهدوا ملائكتي أني قد جمعتهن له» [1] .

علي ابن محمد نوفلي مي گويد: شنيدم او را كه مي گفت: همانا بنده در دل شب به پا خيزد از طرف چپ و راست خواب او را فراگيرد، گردنش روي



[ صفحه 86]



سينه اش افتد سپس خداي تعالي فرمان دهد درهاي آسمان باز مي شود، به فرشتگان مي فرمايد: نگاه كنيد به سوي بنده ي من كه براي قرب و نزديكي به من چه به او مي رسد به واسطه ي چيزي كه بر او واجب نكرده ام، او سه چيز از من اميدوار است 1 - گناهي كه بيامرزم 2 - توبه اي را كه تجديد كنم 3 - روزي را كه زياد كنم، گواه و شاهد باشيد اي فرشتگان كه من همه چيز را براي او فراهم آوردم.

قال رسول الله صلي الله عليه و اله: «إذا قام العبد من لذيذ مضجعه و النعاس في عينيه ليرضي ربه تعالي بصلاة ليله، باهي الله تعالي به الملائكة و قال: أما ترون عبدي هذا قد قام من لذيذ مضجعه لصلاة لم أفترضها عليه، اشهدوا أني قد غفرت له» [2] .

رسول خدا صلي الله عليه و اله فرمود هرگاه بنده از خوابگاه لذت بخش خود با ديدگان خواب آلود حركت كند براي خوشنودي خداي تعالي به سبب نماز شبش خداي تعالي به او بر فرشتگان فخر و مباهات مي كند و مي فرمايد آيا نمي بينيد اين بنده ي مرا كه از خوابگاه لذت بخش خويش براي نمازي كه بر او واجب نكرده ام برخاسته گواه باشيد كه او را آمرزيدم.

عن الصادق جعفر بن محمد عليه السلام، عن آبائه عليهم السلام، قال: «قال رسول الله صلي الله عليه و اله: إن الله جل جلاله أوحي إلي الدنيا أن أتعبي من خدمك، و أخدمي من رفضك، و إن العبد إذا تخلي بسيده في جوف الليل المظلم و ناجاه، أثبت الله النور في قلبه، فإذا قال: يا رب يا رب، ناداه الجليل جل جلاله لبيك عبدي، سلني أعطك، و توكل علي أكفك، ثم يقول جل جلاله لملائكته: ياملائكتي انظروا إلي عبدي، فقد تخلي لي في



[ صفحه 87]



جوف الليل المظلم و البطالون لاهون، و الغافلون نيام، اشهدوا أني قد غفرت له» [3] .

از حضرت صادق جعفر ابن محمد عليه السلام از پدرانش عليهم السلام روايت شده كه: رسول خدا فرموده است كه همانا خداي جل جلاله به دنيا وحي فرستاد كه به رنج و تعب انداز هر كس را كه در خدمت تو است و خدمتگذار باش آن كس كه ترا دور انداخت و ترك نمود، هرگاه بنده در دل شب با آقا و مولايش خدمت كند و نيايش و مناجات نمايد خداوند نوري در دلش جايگزين و ثابت كند، هرگاه بگويد: يا رب يا رب، خداي جليل پاسخ دهد لبيك اي بنده ي من، بخواه از من كه به تو مي بخشم، بر من توكل كن كه ترا بي نياز كنم، بعد خداي جل جلاله به فرشتگانش مي فرمايد: هان اي فرشتگان من نگاه كنيد به سوي بنده ام كه در دل شب تاريك با من خلوت كند در حالي كه وقت تلف كنندگان سرگرم بازي و بيهوده كاريند و در حالي كه بي خبران در حال خوابند گواه باشيد كه همانا من به طور قطع او را آمرزيدم.