عن أبي يعقوب عن أبي عبدالله عليه السلام قال: قلت له: أخبرني جعلت فداك أي ساعة يكون العبد أقرب إلي الله، و الله منه قريب؟ قال: إذا قام في آخر الليل و العيون هادئة، فيمشي إلي وضوئه حتي يتوضأ، فأسبغ وضوءه، ثم يجي ء حتي يقوم في مسجده، فيوجه وجهه إلي الله، و يصف قدميه، و يرفع صوته، و يكبر و افتتح الصلاة، و قرء جزءا، و صلي ركعتين، و قام ليعيد صلاته، ناداه مناد من عنان السماء عن يمين العرش أيها العبد المنادي ربه! إن البر لينشر علي رأسك من عنان السماء، و الملائكة محيطة بك من لدن قدميك إلي عنان السماء، والله ينادي عبدي لو تعلم من تناجي إذا ما انفتلت، قال: قلت جعلت فداك يابن رسول الله ما



[ صفحه 83]



الانفتال؟ قال: تقول بوجهك و جسدك هكذا، ثم ولي وجهه فذلك الانفتال. [1] .

اصولا بشر در زندگي براي دفع خطرها و حوادث گوناگون جهان دنبال قدرت بزرگي است كه خويش را بدان قدرت پيوند دهد و خود را به آن نزديك نمايد، تا در پيش آمدها و گرفتاريها از آن نيرو و قدرت استفاده نمايد و با همان قدرت، حوادث را از خود دور كند، اما بي خبر و غافل از آنكه (يدالله فوق أيديهم) نيروي خدا برترين قدرتها است كه مي تواند هر حادثه اي را دفع كند، اگر بنا است انسان متكي و نزديك به نيرو و قدرتي شود بزرگترين قدرتها توانائي خداست، چه بهتر كه خود را به نيرويي كه هيچگاه ضعف و زوال در آن راه ندارد نزديك نمايد تا آنكه تمام مشكلات زندگي او آسان شود و همه حوادث و خطرها برطرف گردد، اكنون بايد فهميد كه در چه وقتي از اوقات از همه ي اوقات نزديكتر به خدا مي شود و از آن قدرت استفاده مي كند، روايتي كه از نظر خواننده عزيز گذشت اين راه را نشان مي دهد و اينك ترجمه ي آن روايت پربار و مفيد.

ابي يعقوب گفت: شرفياب محضر پرنور حضرت ابي عبدالله عليه السلام شدم، عرض كردم قربانت گردم مرا خبر ده در چه ساعتي بنده نزديك به خدا شود و نيز خدا به او نزديك مي شود؟ فرمود: هرگاه بنده در آخر شب به پا خيزد در حالي كه ديدگان همه در خوابند سپس براي وضو برود وضوي شادابي بگيرد بعد بيايد به جايگاه نمازش بايستد روي به طرف خدا كند، روي دو پا بايستد و صدايش را بلند كند، تكبير ببندد نماز را شروع كند، جزئي از آن را بخواند سپس دو ركعت



[ صفحه 84]



نماز بگذارد و بايستد دوباره نماز بخواند، ندا كننده اي ندا در دهد از دل آسمان فرياد سر دهد از طرف راست عرش بگويد: اي بنده اي كه پروردگارت را صدا مي زني همانا نيكي از آسمان بر سرت پخش مي شود، فرشتگان گرداگرد ترا احاطه كرده اند و دور ترا گرفته اند، از قدمت تا آسمان خداوند ندا سر مي دهد كه اي بنده ي من اگر بداني با كي مناجات و نيايش مي كني هرگز از مناجات منصرف نخواهي شد.

و در روايت ديگر دارد نماز شب و قيام ليل بهترين وسيله ي قرب به خدا است.

قال النبي صلي الله عليه و اله: «أقرب ما يكون الرب من العبد في جوف الليل الآخر، فإن استطعت أن تكون ممن يذكر الله في تلك الساعة فكن» [2] .

پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله فرمود: نزديكترين زماني كه خدا به بنده اش نزديك مي شود در دل آخر شب است، اگر مي تواني از كساني باش كه در اين ساعت به خدا نزديك مي شوند و قرب پيدا مي كنند.