نمونه هايي كه گوياي موضوع هستند چنين است:

1) زماني كه عثمان در محاصره بود، مؤذن براي اقامه نماز نزد علي عليه السلام آمد. حضرت، سهل بن حنيف را امر كرد. پس ايشان، در روز محاصره ي عثمان در مسجد رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم با مردم نماز گزارد؛ حتي وقتي روز عيد فرا رسيد با مردم نماز عيد گزارد. [1] .



[ صفحه 27]



2) [سال 232 ق.] واثق (خليفه ي عباسي) به احمد بن ابي داود امر كرد تا روز عيد قربان در مصلي با مردم نماز گزارد. پس ايشان با مردم نماز عيد گزارد. زيرا واثق بيماري شديدي داشت و قادر به حضور در مصلي نبود. [2] .

3) [سال 251 ق.] المستعين (خليفه ي عباسي) نماز عيد اضحي را خود برگزار كرد. [3] .

4) [سال 246 ق.] متوكل نماز عيد فطر را در جعفريه برگزار كرد و هيچ كس در سامرا نماز عيد نگزارد. [4] .

موارد تاريخي فوق نشان مي دهد نماز عيد فطر و قربان - كه هم رديف با نماز جمعه است و همانند آن از جوانب سياسي برخوردار بوده - امامت آن به عهده ي خليفه يا منصوب ايشان بوده است.