مواردي كه دلالت دارند بر اينكه در برخي مواقع نماز جمعه توسط واليان و عاملان خليفه برگزار مي شد چنين است:

1) [سال 60 ق.] عبيد الله بن زياد، خطبه جمعه مي گفت. هاني در مجلس نشسته و گيسوان خود را از دو طرف آويخته بود. وقتي عبدالله نماز جمعه گزارد، هاني را بخواند كه از دنبال وي برفت. [1] .

2) [سال 202 ق.] ابن ابي رجاء قاضي در مسجد مدينه، نماز جمعه برگزار نمود. [2] .

3) چون روز جمعه رسيد، عباس (خليفه ي عباسي) كس نزد محمد بن ابي رجاء فقيه فرستاد كه نماز جمعه را با مردم برگزار كند. [3] .

4) [سال 218 ق.] چون روز جمعه رسيد، اسحاق بن يحيي بن معاذ (عامل خليفه بر لشكر دمشق) در مسجد دمشق نماز جمعه گزارد. [4] .

شواهد تاريخي، همچون موارد فوق بيانگر اين مطلب است كه علاوه بر آنكه نماز جمعه در بلاد اسلامي دور از مركز خلافت توسط عاملان خليفه برگزار مي شده، در شرايطي در خود مراكز نيز خليفه براي اقامه جمعه حاضر نشده و عاملان ايشان اين امر را انجام مي دادند.