حمد و سپاس خدايي را سزاست كه شكر شاكرين و حمد حامدين و ذكر ذاكرين و سعي خالصين متوجه درگاه او است. ستايش بيكران مراوراست كه در خلق خويش هيچ كاستي نگذاشت بل همه مخلوقات حتي پست ترين شان را به راستي بگذاشت. تسبيح لايتناهي بر آستان او كه آدمي را در مسير سعادت بر همه موجودات، ولايت و تاج خلافت در سياره ي زمين بر او كرامت و خلعت «لقد كرمنا» بر اندامش عنايت و بعد از تكوين، مصداق «فتبارك» بر قامتش مقالت فرمود.

حمد و آفرين بر ذات جهان آفرين كه هستي را آميخته با حكمت و تعاليم را براي بشر همراه با مصلحت و براي وصول به سربلندي و عزت توأم ساخته است.

و درود بي پايان بر ختم پيامبران و فص رسولان و اهل بيت و پاكان كه شريعت به دست ايشان پايان و حجت خدا به عصمت آنان تمام گرديد.



[ صفحه 12]



درود بي منت و سلام با عزت بر سالكان راه طريقت و شاهدان كوي حقيقت كه سر در راه حفظ شريعت در كف اخلاص نهاده و نزد دوست تحفه بردند.

با حمد بي انتها بر ذات ربوبي و درود بي منتها بر شأن مصطفوي، مصحف بي مقدار نماز را محمد ساخته تا شايد از اين فريضه ي الهي كه بزرگترين و مهمترين فريضه در تمامي اديان الهي تشريع شده، نفوس مستعده بهره گيرند.

بر همه جوانان معزز و مكرم، معرفت به اين نكته لازم است كه در دين مبين اسلام، نماز لبيك همه ي ذاكران، عمل آزادگان، طواف عارفان، ميقات كعبه عاشقان، سعي و صفاي پاكدلان، پرواز بيداردلان مقصد سالكان، داروي دلهاي مجروح، شفاي قلبهاي محزون و تسكين دلهاي مفتون است. نماز كمال عابدان و معراج عالمان، معبد عاشقان و گل خوشبوي بوستان قلب پاك جوانان است.

جوان چون واجد قلب پاك و فاقد و فارغ از هر گونه ارزشهاي ناپاك است مي تواند با نماز، پله هاي كمال را طي كند و به قله ي جمال باريابد. با برپايي نماز به مقام سروري و سيادت راه يابد و دعاي اللهم اجعلني للمتقين اماما (خدايا مرا پيشواي پرهيزكاران قرار ده) را ورد كلام خود سازد.

چون كه هيچ عملي مثل نماز بيني شيطان را به خاك مذلت نمي سايد و توجهات الهي را نصيب انسان نمي سازد و هيچ بنده اي جز از طريق نماز به مقام قرب نمي رسد. بسيار زيبا فرموده اند آن رهبر فرزانه كه: «مبتدي ترين



[ صفحه 13]



انسانها رابطه ي خود را با خدا به وسيله ي نماز آغاز مي كنند. برجسته ترين اولياء خدا نيز بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز مي جويد. اين گنجينه ذكر و راز را هرگز پاياني نيست و هر كه با آن بيشتر آشنا شود جلوه و درخشش بيشتري در آن مي يابد» [1] .

پس بيائيم همت نمائيم كه با تمسك به نماز به مقام قرب، راه يابيم و جواني خويش را با سيره ي مردان الهي گره زنيم تا شايد در جهان جاوداني در منزلگه صادقان و صالحان منزل گزينيم كه طوبي لهم و حسن مآب.

براي جوانان عزيز بايد مسلم باشد كه هرچه در بهار جواني كاشتند در پائيز پيري درو خواهند نمود و به سنين بعد از جواني عبادت را موكول نمودن از وسوسه هاي شيطاني است.



جوانا ره طاعت امروز گير

كه فردا جواني نيايد ز پير





[ صفحه 15]