دستانت كو
عشق
خاموش نشسته است.
شب؛
كف بر لب
رجز مي خواند.
و جهان
حرف به حرف
سياه مي شود.
دستانت كو؟
كه تلاوت قنوتند.
[ صفحه 117]
بازگشت