من به نرمي نماز مي خوانم: جعفر ابراهيمي (شاهد)
همه جا را سكوت پر كرده
من به نرمي نماز مي خوانم
نور مهتاب روي سجاده است
لحظه اي سر به مهر مي مانم
[ صفحه 17]
با صدايم كه رنگ مهتاب است
آسمان را ز دور مي شنوم
دوست دارم ز روي سجاده
با صدايم به آسمان بروم
شاپركهاي شاد چشمانم
مي نشينند روي مهر نماز
بوي مهتاب را كه مي شنوند
مي كنند عاشقانه راز و نياز
بوي مهتاب مثل بوي نسيم
از لب پشت بام مي گذرد
ماه، آرام و نرم مي آيد
از لب من، تمام مي گذرد
مي نشينند روي احساسم
شاپركهاي شاد چشمانم
همه جا را سكوت پر كرده
من به نرمي نماز مي خوانم
[ صفحه 18]