بهار شد در ميخانه باز بايد كرد

به سوي قبله ي عاشق نماز بايد كرد



نسيم قدس به عشّاقِ باغ، مژده دهد

كه دل زهر دو جهان بي نياز بايد كرد



كنون كه دست به دامان سرو مي نرسد

به بيد عاشق مجنون، نياز بايد كرد



غمي كه در دلم ازعشق گلعذاران است

دوا به جام مي، چاره ساز بايد كرد



كنون كه دست به دامان بوستان نرسد

نظر به سرو قدي سرفراز بايد كرد





[ صفحه 5]