صمد: «در لغت قصد كردن يا قصد كردن با اعتماد را گويند؛ و چون در آيه به



[ صفحه 88]



صورت مطلق آورده شده است، يعني خداي تعالي سيد و بزرگي است كه تمامي موجودات عالم در تمامي حوائجشان قصد او مي كنند؛ و چون با «ال» استعمال شده است، افاده ي حصر مي كند». [1] .

و معناي روان آيه مي شود: خداوند تنها موجودي است كه قائم به ذات خود است و همه ي مردم در حوائجشان او را مي خوانند و به سمت او گرايش پيدا مي كنند.