در قرائت بعد از حمد مي بايد يكي از سور شريفه ي قرآن قرائت گردد؛ و چون عموماً به دلايلي سوره ي توحيد خوانده مي شود، از اين رو بحثي كوتاه و ترجمه گونه نيز از اين سوره ذكر مي كنيم.

اين سوره چون مشتمل بر اصيل ترين انديشه ي توحيدي است، «توحيد» يا «اخلاص» نام گرفته است.