بسم الله الرحمن الرحيم

در سال تحصيلي «63 - 1362 ش» در دبيرستان سعدي شهرستان فريدونشهر به تدريس اشتغال داشتم. در بدو ورود مشاهده كردم كه بعضي از دانش آموزان نسبت به امر نماز بي توجه و بي قيدند. از آنجا كه وظيفه ي خود مي دانستم اين بي قيدي و بي توجهي را از ميان بردارم و برعكس علاقه و شوق و شعفي در آنها نسبت به اين امر برانگيزم، يكبار در برنامه ي صبحگاه در مورد اهميت نماز صحبت كردم. اين صحبت تا اندازه اي موفق بود و با برخورد خوب و پسنديده اي كه از جانب مدير محترم دبيرستان به عمل آمد، امر نماز نظمي پيدا كرد و از آن به بعد بهتر اجرا مي شد.

حوادث مرا واداشت تا آن سخنراني كوتاه صبحگاهي را همچنان ادامه دهم؛ از اين رو تا پايان سال تحصيلي معمولاً هر هفته يك جلسه در اين باب سخن مي گفتم.

در همان سال كه مشغول اين امر بودم، در ذهنم خطور مي كرد، سخنراني ها را جمع آوري كنم و به صورت رساله اي درآورم، شايد كه به خواست خدا بيشتر مثمر ثمر واقع شود، ولي اين كار در آن سال عملي نشد، و من همچنان در اين فكر بودم. تا اينكه در سال تحصيلي «64 - 1363 ش»، در اصفهان دوباره بحثي را در دبيرستان



[ صفحه 6]



شهيد آيت الله سيد محمدباقر صدر رحمه الله در اين باب آغاز كردم. اين بحث مجدد مرا بر اين داشت كه فرصت از دست رفته را بازيابم و مطالب را اين بار به رشته ي تحرير بكشم. لذا دست به كار شدم.

با همه ي كمي بضاعت علمي مجموعه اي فراهم آمد كه آن را «معراج مؤمن» [1] نام گذاردم، بدين اميد كه اين رساله ي مختصر روزنه اي باشد از فرهنگ غني اسلام به سوي دل هايي كه آمادگي پذيرش آن را دارند، و ان شاء الله ذخيره ي معادي باشد براي اين حقير.

آنچه در پايان مقدمه لازم مي دانم متذكر شوم آن است كه اين رساله بناي بر اختصار دارد؛ و آن چنان موجز تأليف شده است كه شايد اگر بيش از اين موجز بود اسباب اخلال در كلام فراهم مي آمد؛ لذا خواننده مي بايد با كمال توجه و دقت آن را مورد مطالعه قرار دهد؛ شايد كه مفيد و مقبول واقع گردد. [2] .

وفقنا الله تعالي و اياكم لمرضاته

والسلام

13 رجب المرجب 1405 ه. ق. سالروز ولادت مولود كعبه مولانا اميرالمؤمنين عليه السلام،

مطابق با 15 فروردين ماه 1364 ه. ش

اصفهان - هادي نجفي



[ صفحه 9]