LORVA لوروا، اسقف بزرگ مسيحي مي گويد:

«هرگز ديده نشده است كه كسي براي اولين بار با مسلمانان برخورد كند و تحت تأثير قرار نگيرد و مجذوب مظاهر ديني و عقيده و ايمان آنان نشود،....

اما نماز جماعت، بخصوص در روز جمعه كه گاه ممكن است عده نمازگزاران از پانزده هزار نفر نيز تجاوز كند و همه غرق در نماز و عبادت باشند و با خضوع و خشوع به درگاه با عظمت خداوند روي آورند، هر حركتي از حركات و اعمال آنها خود، نموداري از بالاترين آثار و نشانه هاي تعظيم و خوف و ترس در برابر خداوند است، با اين اوصاف چنانچه شخصي در طول دوران حيات خود، حداقل يكبار هم كه شده براي تماشاي عظمت و شكوهي كه در سيماي اين نمازگزاران موج مي زند بپردازد، بي گمان تحت تأثير و جذبه ي آن قرار گرفته و موجب شگفتي و تعجّب در اعماقِ قلبش خواهد شد و نيز با ديدن اين عظمت و جلال كه از عبادت اين گروه پديدار مي گردد، امتياز اين نوع عبادت از ساير عبادات نزد او آشكار خواهد شد.» [1] .



[ صفحه 91]