SIR TOMAS ARNOLD «سرتوماس آرنولد» دانشمند معروف اروپائي در كتاب «دعوت به اسلام» بيان مي كند: نماز جماعت با اين وضع منظّم و مرتّب، عبادت خدائي بزرگ است، كه موجب امتياز مسلمانان از ديگران مي گردد و زندگي ديني آنان را مشخّص مي سازد، و زياد مشاهده شده جهانگردان و ديگران در مشرق زمين، تحت تأثير اين آئين و عبادت معنوي قرار گرفته اند.

آري، وقتي انسان مشاهده مي كند، پانزده هزار نفر در مسجد جامع «دهلي» هند، روز جمعه آخر ماه رمضان، همه به نماز ايستاده اند و همه غرق در عبادت مي باشند، و بزرگترين شعار اسلامي را به نمايش گذاشته اند، با خود مي گويد: «به راستي كسي نيست كه اين صحنه زيبا را مشاهده كند و قلبش تحت تأثير آن قرار نگيرد، و اين روش عبادت را بر ساير مراسم ديني ممتاز نشمارد.

براي نماز صبح در وقت معيّن اذان گفته مي شود، ظهر اين اذان تكرار مي گردد و مردم را شيفته و منقلب مي سازد، شب نيز اذان گفته مي شود و مردم را به نماز فرامي خواند، و در اين اوقات، عظمت و جلال ايمان و عبادت به نمايش گذاشته مي شود، و انسان اين معنويّت و خلوص را در مسلمانان به چشم خود مي بيند.» [1] .



[ صفحه 90]