Y. Hill دانشمند محقق، آقاي ي. هيل در كتاب تمدن غرب مي نويسد:

«از روزي كه اسلام ظاهر شد، نماز يگانه شعار اسلامي به صورت يك ضرورت درآمد، ارتباط اين نماز با مسيحيّت و يهوديّت هر چه باشد نيروي خاص و اهميتي فوق العاده در بين مسلمانان پيدا كرد. و بعدها به صورت «نماز جماعت» به اقتداء امامي كه اغلب، خود (حضرت) محمد صلي الله عليه وآله وسلم بود، اقامه مي شد. هر كس به هنگام نماز جماعت، اجتماع مسلمانان را مشاهده كند كه براي نماز صف بسته اند و با نظام خاص در كمال وقار و با طرز حيرت انگيزي ركوع و سجود مي كنند، به شگفت درآمده، آثار تربيتي آن را در روان مسلمين (از همان روزهاي نخستين) درك خواهد نمود.

كافي است كه ما نقش اين نماز را مورد بررسي قرار دهيم كه چه تأثير مهمّي در پيدا كردن روح نماز و حفظ نظام داشته است، آنگاه به خوبي درمي يابيم كه در حقيقت «نماز» براي مسلمين مانند يك آموزش نظامي بوده است. و همين نظم مسلمانان در نماز، و اجتماع باشكوه آنان، روح وحدت و يگانگي را زنده كرده، برادري، مساوات، برابري و ديگر دستاوردهاي اجتماعي اسلام را عملاً ايجاد مي نموده است.» [1] .



[ صفحه 88]