MOHAMMAD GLAYTON «محمّد گلايتون» آمريكائي، كه منظره ي زيبا و جذّاب نماز جماعت مسلمانان، او را به اسلام جذب كرده، داستان را اينطور بازگو مي كند:

«مسلمانان صفهاي طولاني را كه پشت سر هم قرار مي گرفت، تشكيل مي دادند. ما در عين حال كه با سكوت كامل نظاره گر اين منظره بوديم، بسيار شگفت زده شده بوديم، زيرا هيچگونه امتيازي بين افراد اين جمعيّت ديده نمي شد. در بين آنها مردمان سفيدپوست و زردپوست، فقير و دولتمند، و تهيدست و تاجر وجود داشت و همه ي آنها پهلو به پهلوي يكديگر نشسته بودند، بدون اين كه اصلاً توجّهي به اختلاف نژاد و اختلاف ثروت و شغل خود داشته باشند... آري، روح برادري كه در اين جمعيّت (داراي اختلاف ظاهري) احساس مي گرديد، چنان اثري داشت كه به آساني از بين نخواهد رفت، از آن روز تا به حال سه سال مي گذرد، و من بسيار خوشحالم كه دو سال از اين سه سال را در دامان اسلام بسر برده ام.

باري، اكنون هم كه مسلمان شده ام، هنوز خود را در ميان جمعيّتي حسّ مي كنم، كه دور هم گرد آمده و شب يا روز به آن صداي زيباي اذان و نماز گوش فرا مي دهند، و اخلاص واقعي و همراه با صداقت خود را نسبت به خداي خويش به نمايش مي گذارند. [1] .



[ صفحه 85]