مسافران هواپيما در حالي كه كاملاً توسط افراد نظامي و پليس اسرائيل در محاصره بودند وارد سالن فرودگاه شدند. با ورود آنها خبرنگاران و فيلمبرداران كه از قبل آمادگي داشتند، براي تهيه ي گزارش و خبر، هجوم آوردند. چشمان مسافران از برق فلاش و نورافكنها آزرده شده بود، نوع سئوالها و برخوردها حكايت از آن داشت كه توطئه اي از پيش طراحي شده در حال انجام است، گروهي سعي داشتند مسافران را تشويق به پناهندگي كنند، عده اي در تلاش بودند تا مسافران را به نوعي وادار به مصاحبه نموده و حرف هاي ديكته شده آنها را عنوان كنند، وضعيت موجود بيانگر بحراني بودن ماجرا بود، هواپيما ربا، طبق يك برنامه ريزي قبلي هواپيما را از مسير اصلي منحرف كرده به يك فرودگاه نظامي اسرائيل برده بود، مسافران احتمال بازگشت به وطن را بسيار بعيد مي دانستند دشمني اسرائيل با ملت



[ صفحه 80]



مسلمان ايران بر كسي پوشيده نبود و آنها خود را اسير در دست دشمن مي دانستند. كودكان بي قراري مي كردند و عده اي مضطرب از اينكه چه خواهد شد، سئوالهاي حساب شده و پي در پي خبرنگاران هم بر نگراني آنها اضافه مي كرد، عقربه هاي ساعت حدود ظهر را نشان مي داد مسافران به دنبال پناهگاه و نقطه اتكايي بودند، هيچگونه تماسي با بيرون نداشتند، هزاران سئوال به ذهنشان فشار مي آورد كه اكثرشان بي جواب بود، هر لحظه بر دلهره و اضطراب زنان و كودكان افزوده مي شد. يكي از مسافران نگاهي به ساعت انداخت، ظهر شده بود. از صندلي بلند شده وضو گرفت و در مقابل آن همه خبرنگار و دوربين به سمت قبله ايستاد. عده ي زيادي از مسافران هم به او اقتدا كردند و صداي رساي الله اكبر در اسرائيل مركز دشمنان قسم خورده اسلام به هوا برخواست، صفوف نمازگزاران به هم فشرده شد و نماز جماعت برپا گرديد. نمايشي عظيم از وحدت و يكپارچگي به تماشا گذاشته شد. همه دوربينها به سمت نمازگزاران چرخيد و تمامي دنيا از طريق وسايل ارتباطي خود اين صحنه باشكوه را نظاره گر شد و دشمن، سرشكسته و مأيوس و ناكام از توطئه، مجبور به آزاد كردن مسافران و هواپيما گرديد و آوازه ي برپائي نمازجماعت با آن صلابت خاص در اسرائيل به گوش مردم دنيا رسيد و شور و شعفي در بين مسلمانان بوجود آورد و قدرت اتحاد و همدلي مسلمين را به رخ جهانيان كشيد. [1] .



[ صفحه 83]