حاج آقا ابوترابي نماينده محترم مقام معظم رهبري در امور آزادگان در بيان خاطره اي فرمودند:

روزي يكي از سربازان بعثي مشاهده كرد: چهارنفر از اسرا در حال خواندن نماز جماعت مي باشند، يكي از آنان را بقدري با مشت و لگد زد كه به زمين افتاد. در همين حال خيال كرد سه نفر ديگر فرار كرده اند، امّا وقتي به سمت آنان برگشت، ديد آنها هنوز با آرامش مشغول نماز جماعت هستند، بيشتر ناراحت شد و كابل را بالا برد تا بزند ولي خجالت كشيد و كابل را پايين آورد و به زمين انداخت و بي اختيار گفت: اللَّه اكبر. [1] .