روزي كه سران كشورهاي مسلمان براي قضيّه صلح ايران و عراق به خدمتشان آمده بودند، وسط جلسه بود كه اذان ظهر گفته شد، امام قدس سره بلند شدند و فرمودند كه من مي خواهم نماز بخوانم و چون مقيّد بودند هنگام نماز خود را با عطر و اُدكلن خوشبو كنند، در همان جلسه اشاره كردند كه اُدكلن من را بياوريد، پس از معطّر نمودن خود به نماز ايستادند و ديگران هم پشت سر ايشان نماز جماعت خواندند. [1] .



[ صفحه 74]