سعيد بن عبدالله همراه زهير بن قين به فرمان امام حسين عليه السلام در ظهر روز عاشورا به عنوان سپري پيش روي امام عليه السلام و يارانش ايستاد تا آنها نماز جماعت به جاي آوردند.

دشمن نيز براي بر هم زدن نماز جماعت، باراني از تير به سمت نمازگزاران پرتاب كرد، امّا هر تيري كه به سوي حضرت رها مي شد اين سعيد بن عبدالله بود كه با حركت به موقع بدن خود، آن تير را به جان مي خريد و اجازه نمي داد به حضرت اصابت كند.

نماز جماعت پايان يافت و سعيد روي زمين افتاد. پس از شهادتش جز زخمهاي شمشير و نيزه، سيزده چوبه تير بر بدنش يافتند. [1] .



[ صفحه 64]