بعد از اين كه حُرّ راه را بر امام حسين و يارانش بست و آنها را در نقطه اي متوقف نمود تا زمان نماز فرا رسيد و امام عليه السلام خواست با يارانش نماز بخواند.

امام عليه السلام اذان ظهر را گفت و قبل از نماز بين دو لشكر ايستاد و رو به سپاه حُرّ كرده، خطبه اي خواند و اتمام حُجّت نمود، پس از اتمام خطبه و گفتن اذان ظهر، امام عليه السلام رو به حُرّ كرده فرمود: «شما با اصحابت نماز بخوان و من هم با اصحاب خود. حُرّ گفت: ما نيز به شما اقتدا مي كنيم.» و



[ صفحه 62]



در نتيجه، هر دو سپاه به امام حسين عليه السلام اقتدا كرده و نماز ظهر را خواندند و شايد نتيجه اين نماز جماعت، رستگاري حُرّ و بازگشتش به سوي امام عليه السلام بود. [1] .