يكي از نمازهاي دشمن شكن، در طول تاريخ اسلام، همانا نماز جماعت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم و مسلمين در فتح مكّه است.

در فتح مكّه وقتي ابوسفيان و اطرافيانش، هيمنه و شكوه پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم و مسلمين را در نماز جماعت ديدند، سخت مبهوت و حيران آن همه عظمت اسلام شدند.

ابوسفيان وقتي ديد كه پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم در جلو ايستاده و مسلمين پشت سر او به نماز ايستاده اند و با تكبير او همه تكبير مي گويند و با ركوع و سجودش، همه با او هماهنگ عمل مي كنند، مجذوب آن همه عظمت و شكوه گرديد.

ابوسفيان كه مي ديد چگونه مسلمين در تبعيت و پيروي از پيامبراسلام صلي الله عليه وآله وسلم از يكديگر پيشي مي گيرند و دستوراتش را با جان و دل



[ صفحه 54]



انجام مي دهند، نمي توانست آن همه ابهت و احترام را ببيند و خاموش بماند و «سرانجام چاره اي جز اسلام آوردن نديده مسلمان شد.» [1] .