1- در روايتي وارد شده است كه اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آن ثواب صد و پنجاه نماز دارد، و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتي ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند ثواب نمازشان بيشتر مي شود تا به ده نفر برسند و عدّه آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ و درياها مركب و درختها قلم و جنّ و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمي توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند.

2- مستحب است كه نمازهاي واجب خصوصاً نمازهاي يوميه به جماعت خوانده شود، و در نماز صبح، مغرب و عشا خصوصاً براي همسايگان مسجد و كساني كه صداي اذان مسجد را مي شنوند بيشتر سفارش شده است.

3- حاضر نشدن به نماز جماعت از روي بي اعتنايي جايز نيست و سزاوار نيست كه انسان بدون عذر نماز جماعت را ترك كند.

4- مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اوّل وقت كه فرادي يعني تنها خوانده شود بهتر است. و نيز نماز جماعتي را كه مختصر بخوانند از نماز فرادي كه آن را طول بدهند بهتر مي باشد.



[ صفحه 32]



5- وقتي كه جماعت برپا مي شود، مستحب است كسي كه نمازش را فرادي خوانده دوباره با جماعت بخواند. و اگر بعد بفهمد كه نماز اوّلش باطل بوده، نماز دوم او كافيست. [1] .