1- امامي را كه عادل مي دانسته، اگر شكّ كند به عدالت خود باقيست يا نه، مي تواند به او اقتدا نمايد.

2- كسي كه ايستاده نماز مي خواند، نمي تواند به كسي كه نشسته يا خوابيده نماز مي خواند اقتدا كند. و كسي كه نشسته نماز مي خواند، نمي تواند به كسي كه خوابيده نماز مي خواند اقتدا نمايد.

3- كسي كه نشسته نماز مي خواند، مي تواند به كسي كه نشسته نماز مي خواند اقتدا كند.

4- اگر امام جماعت به واسطه عذري با تيمم يا با وضوي جبيره اي نماز بخواند، مي شود به او اقتدا كرد.

5- اگر امام جماعت به واسطه عذري با لباس نجس نماز مي خواند بنابر احتياط واجب نبايد به او اقتدا كرد.

6- بنابر احتياط واجب كسي كه مرض خوره يا پيسي دارد، نبايد امام جماعت شود.

7- اقتدا كردن بچه ي مميز كه خوب و بد را مي فهمد به بچّه مميز ديگر اشكال ندارد.

8- اگر امام جماعت نماز مستحبّي مي خواند نمي شود به او اقتدا نمود. [1] .



[ صفحه 29]



قالَ رَسُولُ اللَّه صلي الله عليه وآله وسلم:

«اِمامُ الْقُوم وافِدُهُمْ فَقَدِّمُوا في صَلاتِكُمْ اَفْضَلَكُمْ». [2] .

«امام جماعت هر جمعي نماينده آن جمع در پيشگاه خداوند مي باشد پس براي امام جماعت خود بهترينها را برگزينيد».