1- مساجد و نمازخانه ها، پاكيزه و مرتّب و رغبت انگيز باشد.

نماز در وقت فضيلت و به جماعت گزارده شود. [1] .

2- مردم مساجد را با حضور در نمازهاي جماعت كه بهترين شيوه نمازگزاران است رونق بخشند. [2] .

3- آبادي مساجد و افزايش نمازهاي جماعت، به معناي بروز بركات نماز در سطح همكاري و همدلي اجتماعي است. [3] .

4- آن جا كه پاي فعاليّت و نشاط دسته جمعي افراد جامعه به ميان مي آيد، نماز همچون گرمترين و پرشورترين عبادتِ دسته جمعي، نقش بزرگي را بر عهده مي گيرد. [4] .



[ صفحه 15]