جهت تعديل زمينه ي مطلوب و ايجاد گرايش به نماز در دانشجويان، پيشنهادهاي زير ارائه



[ صفحه 390]



مي گردد:

1- تشكل هاي دانشجويي در زمينه ي نماز و معارف اسلامي گسترده تر شده و از كارشناسان و اساتيد علاقمند و مورد پذيرش دانشجويان كمك گرفته شود.

2- جلسات پرسش و پاسخ در زمينه ي مسائل اعتقادي و بنيادي به ويژه نماز در كليه دانشكده ها و خوابگاهها، حداقل در دو نوبت، در طول هر ترم برگزار و در صورت امكان در مورد نماز، جشنواره ها و همايشهاي سالانه برگزار گردد.

3- به منظور آگاهي خانواده ها در زمينه ي تربيت اسلامي و ارتباط صحيح با فرزندان دوره هاي كوتاه مدت تكميلي در چهارچوب 4 يا 6 واحد درسي در دانشگاهها تشكيل گردد و در اين خصوص گواهي نامه اي نيز بر مبناي گذراندن دوره به منظور ترغيب و تشويق داده شود.

4- در خوابگاههاي دانشجويي شرايط برگزاري نماز جماعت همراه با تدوين مسابقات فراهم شده از همه گروههاي دانشجويي به منظور فعاليت فرهنگي در اين خصوص دعوت و فعالترين گروهها مورد تشويق قرار گيرد. يكي از راههاي مؤثر تشويق در اين مورد مي تواند دعوت از دانشجو به منظور كار دانشجويي باشد.

5- مراسم برگزاري نماز جماعت در دانشگاهها با تنظيم وقت گروههاي مختلف آموزشي به منظور عدم تداخل برنامه هاي درسي با وقت نماز همراه با شيوه هاي ارشادي- هدايتي براي دانشجويان باشد.

6- شرايطي فراهم گردد كه عزيزان جوان و بويژه دانشجويان به راحتي بتوانند مشكلات مذهبي خود را با كارشناسان متعهد و دلسوز در ميان گذاشته، در اين زمينه ارشاد شوند و دانشجو به راحتي بتواند با اين كارشناسان تماس حاصل كند.

7- اختصاص يك برنامه ي حداقل 30 دقيقه اي، هفته اي يك روز از طريق رسانه هاي گروهي (راديو و تلويزيون) به مسئوليت اجرايي گروههاي دانشجويي پيرامون مسايل ديني به خصوص نماز و دانشگاه با نظارت كارشناسان متعهد و مسؤول، مؤثر است.

در پايان مقاله را با فرازي شيوا از كتاب پرواز در ملكوت حضرت امام خميني (قدس سره) به پايان مي برم باشد كه خداوند ما را از ظلمات جهل به نور و روشني هدايت فرمايد كه خود فرموده است:



[ صفحه 391]



«الله ولي الذين آمنوا يخرجهم من الظلمات الي النور»

«خداوندا قدم سير ما از وصول به بارگاه قدس تو كوتاه است و دست طلب ما از دامن انس تو قاصر، حجاب هاي شهوت و غفلت، بصيرت ما را از جمال جميل تو محجوب كرده و پرده هاي غليظ حب دنيا و شيطنت، قلوب ما را از توجه به عز جلال تو مهجور نموده، راه آخرت باريك و طريق انسانيت حديد، و ما بيچارگان چون عنكبوتان در فكر قديد، متحيراني هستيم كه چون كرم ابريشم از سلسله هاي شهوات و آمال بر خود تنيده و يك سره از عالم غيب و محفل انس چشم بريده جز آنكه از بارقه ي الهيه چشم دل ما را روشني بخشي و از جذوه ي غيبيه ما را از خود بيخود فرمايي.» [1] .

و من الله التوفيق



[ صفحه 392]