يافته هاي حاصل از اين پژوهش نشان داد كه 55 درصد واحدهاي مورد پژوهش مذكر بودند و ميانگين سني آنها 2 / 47 سال بود (حداقل 11 و حداكثر 90 سال). از نظر دفعات بستري شدن در بيمارستان 40 درصد براي اولين بار، 20 درصد براي دومين، 15 درصد براي سومين و 25 درصد بيشتر از سه بار سابقه بستري داشتند. از نظر نوع مذهب 6 / 98 درصد آنها شيعه و از نظر سطح سواد، تنها 58 درصد از واحدها با سواد بودند. از نظر شغلي 40 درصد خانه دار، 24 درصد شغل آزاد 5 / 8 درصد بازنشسته و بيكار، 5 / 4 درصد دانش آموز و 23 درصد كارمند و كارگر بودند. از نظر نوع بيماري، 31 درصد بيماري هاي قلبي و ريوي، 23 درصد گوارشي، 21 درصد ارتوپدي، 11 درصد ادراري تناسلي و 14 درصد مابقي به ساير بيماري ها مبتلا بودند. از نظر محل سكونت 67 درصد شهري و 33 درصد روستايي بودند. در ارتباط با چگونگي اداي فريضه نماز قبل از بستري شدن 92 درصد واحدها مرتب و 5 / 5 درصد نامرتب نماز مي خوانده اند و 5 / 2 درصد تارك نماز بوده اند. ولي در پاسخ به چگونگي وضعيت انجام فريضه نماز در هنگام بستري بودن تنها 5 / 38 درصد واحدهاي پژوهش مرتب نماز مي خواندند، 14 درصد نامرتب و 5 / 47 درصد ترك نماز را گزارش نمودند. از لحاظ علت ترك نماز از نظر بيماران، بيشترين عامل به ترتيب 61 درصد عدم توانايي جسمي ناشي از بيماري، 19 درصد پاك نبودن لباس و بدن، 12درصد وسايل درماني و اتصالات به خود مثل سرم، پانسمان، درن و... و 9 درصد ساير علل ذكر شده است.

از نظر علت نامرتب خواندن، 5 / 72 درصد بيماري و وجود اتصالات و 5 / 27 درصد پاك نبودن لباس و بدن را به عنوان دلايل نامرتب نماز خواندن گزارش كردند. از نظر ميزان آگاهي واحدهاي مورد پژوهش از وظيفه شرعي در اداي نماز 44 درصد اظهار داشتند كه بايستي به هنگام بستري بودن نماز بخوانيم، 49 درصد عنوان داشتند نمازها را بعدا قضا مي كنيم و 7 درصد وظيفه خود را نمي دانستند.



[ صفحه 371]