در اين مقاله با استناد و استشهاد به معتبرترين كتب و منابع شيعه و اهل سنت، نماز ظهر عاشوراي حضرت سيدالشهدا امام حسين (عليه السلام) مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفته است و ضمن نقل جنبه هاي گوناگون حركت الهي حضرت اباعبدالله (عليه السلام) به مسائلي چون دلبستگي فراوان آن حضرت به نماز در جريان وقوع حادثه جانگداز عاشورا (شب تاسوعا و هنگام آخرين وداع) و همچنين قبل از اين رويداد سخن گفته شده است.

نماز خوف، تاريخچه و تأكيد رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و حضرت اميرالمؤمنين امام علي (عليه السلام) بر اقامه فريضه نماز در ميدان جهاد كه بر اساس آيه 102 سوره مباركه نساء استوار است و نماز ظهر عاشورا در واقع امتداد و استمرار آن است از ديگر مباحثي است كه بدان پرداخته شده است.

همچنين رويكرد ادبا و سخنوران نسبت به بيان واقعه نماز ظهر عاشورا را در قالب سحرانگيز هنر و ارائه ابياتي از اشعار شاعران معاصر در اين باره، با توجه به آنكه هر رويدادي قابليت آن را ندارد كه وارد قلمرو ادبيات شود و يا اينكه برخي از رويدادها مدت كوتاهي توجه شاعران و ادبا را جلب كرده، سپس كمرنگ شده و به فراموشي سپرده مي شوند اما نهضت خونين كربلا و نماز ظهر عاشورا همواره در رأس توجه و ارادت شاعران و هنروران قرار داشته است.



[ صفحه 330]



پيشگويي رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، امام علي (عليه السلام) و حضرت ابا عبدالله (عليه السلام) نسبت به وقوع حادثه كربلا با هدف احياء دين و عجين شدن نام مبارك امام حسين (عليه السلام) با نماز چنان كه در زيارتنامه آن حضرت آمده است از ديگر بخش هاي اين مقاله است.