شيخ صدوق و غيره از امام صادق (عليه السلام) از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل كرده فرمود: هشت طايفه نماز آنان قبول نيست: بنده، كه فرار كرده تا آنكه به نزد آقا خود برگردد. زن ناشزه (آن زني كه در تحت فرمان شوهر نيست) كه شوهر بر او غضبناك باشد، كسي كه زكات مال را نمي دهد و ترك كننده وضو و دختري كه به حد بلوغ رسيد و بدون خماز (خماز مقنعه زن است كه به آن سر خود را مي پوشاند) نماز بخواند، امام جماعتي كه مردم به او كرامت دارند و كسران و زنين [1] و در روايات مختلف چنين آمده است كه افراد زير نمازشان مردود شمرده مي شود:

1- نماز حرام خواران: كساني كه رزق و روزي آنان از محل نامشروع تأمين مي شود و اقدام به حرام خواري مي نمايند نماز آنان مورد قبول درگاه الهي واقع نمي شود و بحساب نمي آيد. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: نماز حرام خواران مثل بناي ساختمان است بر روي ريگ «الصلوة مع اكل الحرام كالبناء علي الرمل» [2] .

2- نماز بي تفاوت ها

3- نماز زنان بي تعهد در خانه

4- نماز افراد لاابالي

5- به پاداش نماز پشت پيش نماز غير محبوب

6- نماز كساني كه طهارت و پاكي را رعايت نكنند.

در خصوص پيش نماز غير محبوب توضيح چندي لازم است كه گاهي در مسجدي، ممكن است مردم به پيش نمازي علاقه نداشته باشند و او را قبول نكنند ولي بخاطر حفظ خود، حاضر نباشند



[ صفحه 323]



مسجد يا پايگاه خود را رها كند طبيعي است كه چنين موردي موجب بروز برخورد و خلوت شدن نماز جماعت مي شود در روايات نماز جماعت چنين كساني مردود شده است.

صداي اذان براي رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) چنان جاذبه داشت و نشاط مي آورد كه هنگام اذان به بلال مي فرمود: اي بلال ما را از غم و اندوه و تلخي ها رهايي بخش و آن حضرت مي فرمود: كسي كه صداي اذان را بشنود و بي تفاوت بماند جفا كرده است [3] .