1- شراب: امام صادق (عليه السلام) فرمود: هر كس يك جرعه شراب بنوشد، خداوند و ملائكه و انبياء و مؤمنان او را لعنت مي كنند، مستي شراب روح ايمان را از كالبد مي برد و به جايش روح پست و كثيف و لعنت شده قرار مي دهد.

2- قمار: قرآن مجيد قمار را از گناهان كبيره مي داند، قمار عملي است كه براي برنده و بازنده توليد دشمني مي كند. قمارباز اگر ببازد به خاطر از دست دادن مالي كه به زحمت فراهم كرده دشمني برنده را به دل مي گيرد و اگر ببرد، بازنده مقابلش دشمنش مي شود.



[ صفحه 322]



3- بت پرستي: بت پرستي يعني رو گرداندن از تمام فضايل و آلوده شدن به تمام رذايل، اين قلب و روح است كه اگر تزكيه شود با تعاليم آسماني زنده گردد و آدمي را از اسارت بت هاي درون و بيرون نجات مي دهد و او را به اوج كمال مي رساند ولي با غفلت زدگي دل و افسردگي جان، آدمي را در تنگناهاي پرستش هاي غلط قرار خواهد گرفت.

4- ريا: ريا زاويه اي از شرك و نفاق است، در حقيقت شعبه اي از شرك و بت پرستي است. خداوند بزرگ در سوره ماعون به نمازخوانان رياكار حمله كرده و نماز آنان را به هيچ انگاشته است.