مي دانيم اضطرابات فكري و تنش هاي رواني از بيماري هاي مهلكي است كه بشريت امروز را تهديد مي كند روانكاوان و دانشمندان مي كوشند تا راه هاي كاهش اين اضطراب را پيش بيني كنند و مي گويند: مكان هايي براي مطالعه و تحقيق بايد در نظر گرفته شوند كه از آرام ترين و مطبوع ترين و دل انگيزترين مكان ها باشد تا امكان تمركز ذهن و رفع نگراني را فراهم سازد. يكي از روان شناسان



[ صفحه 311]



مي گويد: «فرق نوابغ و افراد عادي در اماكن تمركز ذهن و قواي عقلاني است نه در توانمندي و ساير صفات فكري.»

نماز يوميه، پنج نوبت فكر را در مدار تمركز قرار مي دهد و پرورش تمركز ذهن را آسان مي كند. براي اين منظور دستور داده شده است كه در نماز از هر كاري كه موجب پراكندگي ذهن و عدم تمركز مي شود پرهيز شود. حال اگر با قوت و تسلط، ذهن خود را در مسير معنويت قرار دهيم تمامي نقش و آثار تمركز ذهن در يافته هاي معنوي و رشد روحي ما ظاهر مي گردد و در خارج از نماز ذهن ما انضباط قرار گرفتن در مدار مشخص را ملكه مي كند و آرامش و قرار خاصي مي يابد.