چنانكه از ديدگاه علمي و فلسفي نيز هيچ دو موجود تحقق يافته اي در جهان نمي توانند از همه ي جهات شبيه به هم باشند، اما اين امكان وجود دارد كه حقيقت يك فعل را دو مرتبه و يا از چند وجه مشاهده كرد. «يك تصوير هنري نمودي جامع و جامد از يك احساس معين از شخص هنرمندي است كه ابعاد رواني و مغزي وي را به طور دائمي در آن ثبت كرده است. اين عمل در واقع بيان آن اصل بزرگ در فلسفه است كه مي گويد: «لا تكرار في التجلي». جلوه ي حقيقت تكرارپذير نيست. كه اين مطلب در بيان مولوي چنين آمده است:



هيچ انگوري دگر غوره نشد

هيچ ميوه پخته با كوره نشد» [1] .