هر راهبرد اصلاحي براي توفيق خود به دو عامل نيازمند است:

الف) به لحاظ نظري بايد مبناي تئوريك قوي داشته باشد كه اولا در كليات از ناحيه عقل و منطق قابل اثبات باشد، ثانيا در جزئيات توانايي توجيه و كنترل مراحل مختلف حركت را دارا باشد.

ب) به لحاظ عملي بايد در درون خود قواي محركه لازم براي حركت دادن اجتماع از وضع موجود تا سرمنزل مقصود را پيش بيني كرده باشد.

بنابراين حركت اصلاحي بايد مبتني بر مكتبي باشد كه اين دو عامل (نظري و عملي) را به بهترين وجه تأمين نمايد.