با توجه به نتايج حاصله، در مجموع نگرش دانشجويان به «اصل نماز» مثبت و بيش از حد متوسط است. اما مهمترين عوامل مؤثر در عدم گرايش بعضي از دانشجويان به نماز به ترتيب عبارتند از:

نداشتن انگيزه قوي براي خواندن نماز. عادت نداشتن به نماز از دوران نوجواني. ندانستن فلسفه نماز. ترجيح دادن تفريح و ورزش و برنامه هاي تلويزيوني (به علت جاذبه بيشتر). حل نشدن بعضي از مسأله هاي اعتقادي مانند توحيد، معاد و... رفتار نامعقول بعضي از گروه ها و تشكل ها. تضاد فرهنگي موجود در دانشگاه با توجه به غير بومي بودن دانشجويان. عدم برنامه ريزي صحيح در ارتباط با نماز. ناآشنايي به نيازهاي خود. اوضاع سياسي كشور. اوضاع مديريتي دانشگاه. عدم مقبوليت امام جماعت در بين دانشجويان.