هنگام روبرو شدن با نوجوانان و كودك بايد سعي كرد با او برخورد مثبت داشت. مفهوم آن اين است كه قبل از هر چيز تواناييهاي او را ديد و رفتارهاي مثبت او را مورد توجه قرارداد. از سرزنش كردن و عيب جويي بايد پرهيز كرد. اجازه دهيم ديدار ما براي نوجوان و كودك، يك خاطره خوشايند را تداعي كند.



[ صفحه 150]



نوجوان و جوان و كودك نياز به تأييد شدن دارند، بايد اين نيازها برآورده شود. ديدار ما نبايد اضطراب آفرين باشد، گاه نيز ممكن است كه موضوعي يا خلافي با ديده چشم پوشي و اغماض نگريسته شود و والدين خود را به غفلت بزنند و اشتباه كودك يا نوجوان را به روي او نياورند.