مسلمانان با حضور در مسجد، به حذف تشريفات و الغاي امتيازات طبقاتي، نژادي و قومي در صفوف به هم فشرده نماز جماعت در كنار يكديگر مي ايستند. پس از نماز جماعت همچون برادري صميمي و مهربان دست يكديگر را مي فشارند، مصافحه مي كنند، و به مرور اين ديدار موجب ارتباط محكمي مي شود كه روح اخوت و برادري را در جمع نمازگزاران تقويت مي كند و با اين روحيه ي بوجود آمده كمبودها و گرفتاريها را بر طرف مي كنند. [1] .



[ صفحه 58]