پيرامون اهميت مساجد و جايگاه رفيع آن، احترام نهادن به مساجد، آباد نگاهداشتن مساجد حضور يافتن در آنها براي اداي نماز و فراگيري دانش اشاره هايي شده است.

«انما نصبت المساجد للقرآن» همانا مساجد براي قرآن بنيان گرديده است.

در متون حديث اهل سنت است كه رسول خدا(صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: اگر شخصي بامدادان يا شبانگاه راه مسجد را در پيش گيرد و صرفاً هدف او فراگيري خير و نيكبختي باشد يا بخواهد آن را به ديگران تعليم دهد، همسان مجاهدي است كه در راه خدا به جهاد پرداخته و با غنيمت باز گردد.

در حديثي ديگر از آن حضرت نقل شده است: «ان المساجد بيوت المتقين»

مسجدها، خانه هاي پارسايان و پرواپيشگان است.

در حديث ديگر مي فرمايند: «رياض الجنه المساجد» مسجدها، باغها و بستانهاي بهشتي اند.

امام صادق(ع) مي فرمايند:

آن گاه كه در مشكلات زندگي، اندوه يكي از شما را فراگيرد چه چيز مانع از آن است كه وضو گرفته شود و در مسجد دو ركعت نماز بجاي آورد و در آن خداوند را بخواند؟ آيا سخن خداوند را شنيده ايد كه مي فرمايد: و از صبر و نماز ياري جوييد؟

امام محمد باقر(ع) مسجد را به عنوان پناهگاهي براي اوقات بروز حوادث و وقايع هولناك طبيعي ذكر كرده است و مي فرمايند:



[ صفحه 48]



هنگاميكه خسوف و كسوف رخ مي دهد به سوي مساجد خويش بشتابيد. [1] .