بيان شد كه در روش الگوسازي، فرد خصوصيات برجسته ي الگو را دروني مي كند. اين حالت كه معمولاً ناخودآگاه به ثمر مي رسد، همانند سازي يا همسان سازي ناميده مي شود.

طبق تعريف، همانند سازي فرآيند رواني است كه فرد يك جنبه يا يك خصوصيت ديگري را بخود مي گيرد و خود را كلاً يا جزئاً براساس الگوي مأخوذ تغيير مي دهد. شخصيت به وسيله يك رديف همسان سازي تشكيل مي گردد و متمايز مي شود. [1] .

فرد در طي تحول رواني و ذهني خود بطور ناهشيار با يك يا چند «الگو» همانند سازي مي كند. در اين فرآيند، شخص خصوصيات الگو را در شخصيت خود مي پذيرد و نهايتاً رفتار خود را مطابق رفتار الگو سازمان مي دهد. به اين ترتيب، فردي كه همسان سازي مي كند، با خصوصيات ظاهري و باطني الگو «همانند» مي شود.