مشاهده ي بي آبي زمين و بي ابري پيوسته ي آسمان، سيد امين را در اندوه فرو برد.او كه همه چيز را از خداوند مي دانست مردم را به تلاش در جهت عنايات ويژه ي پروردگار فراخواند، به روزه در روزهاي چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه دعوت كرد.

روز سوم فرمان داد پابرهنه، در حالي كه دامن لباسهايشان را فروچيده اند با خضوع و توبه به سوي صحرا حركت كنند.

در جايگاهي از دشت تشنه و خشك كه از جاي جاي آن غم و غصه مي باريد مردم روستاهاي مجاور نيز گرد آمده بودند. گستره ي چشمگيري از صحراي قحطي زده را مردمان مسلمان پر كردند در آن دشت دردآلود كه پاييز بي پايانش را به رخ مي كشيد، سيد امين دعا و نيايشي فروتنانه در برابر حق آغاز كرد و در پي آن با خواندن نماز باران مردم را به بازگشت به سوي خداوند فراخوانده همراه آنان تا پايان روز به دعا، نيايش و گريه پرداخت.

همزمان با اذان مغرب همه افطار كرده نماز مغرب و عشاء به جاي آوردند و به سوي خانه هايشان روان شدند، ولي هنوز به خانه نرسيده، ابرهاي تيره آسمان صاف را فراگرفت و باران سراسر شب زمينهاي تشنه ي



[ صفحه 50]



جبل عامل را سيراب ساخت.

البته اين تنها نماز باران سيد نبود چند سال پس از آن نيز ديگر بار آسمان از بارش دريغ ورزيد و مردم در نگراني فرورفتند، فقيه «شقراء» بار ديگر نماز باران گزارد و در پي آن درهاي رحمت پروردگار گشوده گشت و زمين از بارشي شيرين سيراب شد. [1] .