وقتي امام موسي صدر در سال 1338 شمسي وارد كشور لبنان شد به شهر «صور» آمد و نخستين فعاليت خود را با اقامه ي نماز جماعت در مسجد جامع آن شهر آغاز كرد. او از اين راه در مدت كوتاهي به موفقيتهاي بزرگي دست يافت.

با تشكيل «مجلس اعلاي شيعيان لبنان»، حتي وقتي كه رياست آن را به عهده داشت، همچنان به امامت جمعه و جماعت اهتمام بيشتري از خود نشان داد. وي با خطبه هاي روشنگرانه ي خود در نماز جمعه هاي صور، صيدا و بعلبك مردم لبنان را به بيداري و قيام و اقدام دعوت كرد و انديشه هاي ناب خود را از طريق اين سنگر نفوذناپذير به مردم ستمديده ي آن مرز و بوم انتقال داد.

هنگامي كه به كشورهاي ديگر اسلامي، از جمله كشورهاي آفريقايي نيز سفر مي كرد براي ارتباط نزديك و ديدار با مردم در مراسم نماز جمعه هاي آنان شركت مي جست و با ايراد سخنراني با آنان به درددل مي نشست.

يك وقت به دعوت «جمال عبدالناصر» رئيس جمهور فقيد مصر، سفر چهل و هشت ساعته اي به آن كشور نمود. او در نماز جمعه ي پايتخت مصر حاضر شد. در اين حال امامت نماز جمعه ي مسجد الأزهر به عهده ي وي گذاشته شد. امام موسي صدر در آن روز با ايراد خطبه هاي آتشين همه ي نمازگزاران را در حيرت و انديشه فروبرد. در آن حال با استقبال و اصرار مردم و به پيشنهاد جمال عبدالناصر اين سفر 48 ساعته به يك سفر ده روزه تبديل گرديد.



[ صفحه 44]



در اين مدت او از فرصت استفاده كرد و نقش بزرگي را در بيداري مردم مصر نسبت به مسايل منطقه و جهان ايفا نمود.

امام موسي صدر اين شخصيت بزرگ اسلامي، جزو اولين شخصيت هايي است كه به نماز جمعه هاي بي روح و كم خاصيت كشورهاي اسلامي، جنبه ي عبادي، سياسي داد و آن را به معناي واقعي اقامه كرد. [1] .

يادش گرامي و راهش پر رهرو.