«استادي داشتيم كه مرد عارف و كامل بود. مانند او در تهذيب و معرفت نديده بودم.

روزي از او پرسيدم كه در اصلاح نفس و جلب معارف، چه عملي را تجربه كرده است؟

[ صفحه 24]

گفت: من عملي را مؤثرتر از اين نديدم كه در هر شبانه روز با مداومت و پيوستگي و در يك سجده ي طولاني، اين آيه خوانده شود:

لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين [1] .

و به هنگام گفتن ذكر، خود را در زندان و به زنجيرهاي اخلاق رذيله بسته بيند. آنگاه اقرار كند بارالها اين كار را تو بر من نكردي و تو بر من ستم روا نداشتي بلكه اين من بودم كه بر خود ستم كردم و خود را به اينجا انداختم.» [2] .

[1] هيچ معبودي غير از تو نيست، پاك و منزه تويي، اين منم كه از ستم كنندگان به خويشتنم، سوره ي انبياء، آيه 87.

[2] ميرزا جواد آقاملكي، مردي از ملكوت، احمد لقماني، ص 11 به نقل از حضرت ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي.