ركوع
ركوع يكي از اركان نماز است. شاعران فارسي زبان، بهترين ركوع را اين گونه معرّفي كرده اند.
سنايي گويد:
چون گذشتي ز عالَم تك و پوي
چشمه ي زندگاني، آن جا جوي
اي ز خود سير گشته! جوع اين است
وي دو تا از نَدَم! ركوع اين است
(حديقه / 21)
ناصر بخارايي گويد:
دو تا شدم به سلام و نهاده، رو بر خاك
نكرده بودم از اين، خوب تر ركوع و سجود
(ديوان / 277)
عطّار نيشابوري گويد:
از تو گر انصاف آيد در وجود
بهْ ز عمري در ركوع و، در سجود
(منطق الطّير / 148)
[ صفحه 106]