از آن روز كه پيامبر در مسجد كوچك مدينه آن حرف را گفته بود، ديگر در صف اول نماز جماعت، مدتها قبل ازشروع نماز جاي سوزن انداختن هم نبود. بعضي ها حتي ساعتي قبل از شروع نماز مي آمدند و صف اول را پر مي كردند. صداي پيامبر هنوز در گوشها زمزمه مي كرد كه چند روز پيش در مسجد كوچك مدينه گفته بود:

- خداوند و فرشتگان به آنهايي كه در صف اول نماز جماعت پيشگام هستند، درود مي فرستند.

قبيله «بني عذره» هم كه خانه هايشان دورتر ازمسجد بود، به تكاپو افتاده بودند. آنها مي خواستند هر چه زودتر خانه هاي خود را بفروشند و خانه هايي نزديك مسجد پيامبر خريداري كنند. اما كساني كه خانه هايشان نزديك مسجد بود، ديگر ارزش آنها را فهميده بودند و حاضر نبودند خانه هايشان را بفروشند. قبيله بني عذره از اينكه از اين ثواب بزرگ محروم مي شدند، دلشكسته بودند.

در اين هنگام آيه اي بر پيامبر نازل شد، آيه اي كه دلهاي مردم قبيله بني عذره و همه كساني را كه خانه هايشان دورتر از مسجد بود، شاد مي كرد. بايد پيامبر به همه مردم مي گفت كه مهمترين چيز «نيت» آنهاست. اگر آنها تصميم دارند كه در صف اول نماز بايستند، پاداش اين نيت راخواهند داشت، حتي اگر درصف آخر قرار گيرند. [1] .