مسجد در اسلام، تجليگاه وحدت مسلمانان و ميعاد همبستگي آنها است. از اين رو با مسجدي كه به انگيزه ي ايجاد تفرقه در جامعه ي اسلامي بنا شود، مبارزه خواهد شد. ماجراي مسجد ضرار - كه در قرآن بدان اشاره شده -بر نقش وحدت آفريني مسجد تأكيد مي كند و درس ها و نكته هاي ديگري را پيرامون جنبه هاي اجتماعي و سياسي مسجد به ما مي آموزد. گستردگي مباحث «مسجد ضرار» خود نوشتاري جداگانه مي طلبد. در اين مختصر پاره اي از مسايل آن را به طور فشرده ذكر مي كنيم. خداوند متعال در قرآن كريم مي فرمايد:

«برخي از منافقان براي ضرر زدن به مسلمانان و ايجاد كفر و تفرقه در ميان آنان و به منظور پايگاه ساختن براي كسي كه از پيش با خدا و رسولش ستيز كرده، مسجدي را بنا نموده؛ سوگند ياد مي كنند كه قصدي جز نيكي نداريم. حال آن كه خداوند به دروغگويي آنان گواهي مي دهد. هرگز در اين مسجد، نماز به پاي مدار. نماز را در مسجدي به پا دار كه از آغاز بر پايه ي تقوا و پارسايي بنا شده؛ مسجدي كه نمازگزاران آن دوستدار پاكيزگي و پاكيزه خويي اند و خداوند پاكيزگان را دوست دارد.» [1] .



[ صفحه 242]