چنانكه پيشتر گذشت مسجد، مكاني عمومي است و همه ي مسلمانان حق بهره برداري از آن را دارند. با اين حال هر گاه كسي زودتر از ديگران، جايي از مسجد را براي خود برگزيند، براي او نوعي حق تقدم و اولويت پيدا مي شود و نمي توان او



[ صفحه 120]



را از آن جا بيرون نمود.

بنابراين هرگاه كسي جايي از مسجد را براي خود بگيرد چنانچه ديگري جاي او را تصرف كند، مرتكب غصب شده است. نماز خواندن در چنين جايي خالي از اشكال نيست. بر اساس رأي بسياري از فقيهان كسي كه در چنين مكاني نماز گزارده است بايد مجددا نماز خود را در جايي ديگر به جاي آورد.

اولويتي كه در سايه ي حق تقدم پيدا مي شود، يك حق هميشگي نيست. از اين رو كسي كه وسايل خود را در جايي از مسجد قرار دهد و براي مدتي طولاني برنگردد، حقي ندارد و ديگري مي تواند اسباب و وسايل او را برداشته و در آن جا نماز بخواند.