نظريه ي معروف در ميان فقيهان آن است كه آراستن مسجد با طلا جايز نيست. برخي، اين كار را اسراف و حرام دانسته اند و گروهي آن را بدعت و نوآوري در دين شمرده اند. به علاوه، رواياتي وجود دارد كه از آراستن مسجد با طلا نهي مي كند. در حديثي از پيامبر صلي الله عليه و آله آمده است:

«شما همچون يهود و نصاري كه عبادت گاه هاي خود را با طلا مي آرايند، مساجد



[ صفحه 86]



را با طلا زينت نكنيد.» [1] .

چنانكه به زودي گذشت مسجد، جايگاه عبادت و دل كندن از دنياست. از جمله اموري كه اين كار را عملي مي سازد آن است كه مسجد از نظر جلوه هاي ظاهري و مادي در سطحي عادي باشد؛ تا مؤمنان بتوانند در آن جا با توجه قلبي به عبادت پر حضور بپردازند.