زنان بخش عظيمي از هر جامعه را تشكيل مي دهند. با بررسي آيات و رواياتي



[ صفحه 41]



كه پيرامون مسجد و تأكيد بر حضور در آن وجود دارد روشن مي شود كه اسلام خواسته است زنان نيز به مسجد رفت و آمد كنند و از فضايل و آثار سازنده ي حضور در خانه ي خدا بهره مند شوند.

شواهد قطعي گوياي آن است كه زنان در عصر پيامبر در مساجد حاضر مي شده اند و نماز جماعت را همراه با پيامبر صلي الله عليه و آله به جاي مي آورده اند. البته رواياتي نيز وجود دارد كه چه بسا از آنها استفاده مي شود براي زنان نماز در خانه برتر از نماز در مسجد است. ولي بسياري از فقيهان از اين گونه روايات چنين برداشت نموده اند كه مهم آن است كه زن بتواند هم در مسير رفت و آمد به مسجد و هم در مسجد، خود را مصون و محفوظ نگه دارد و مسايل مربوط به حجاب و عفت را مراعات كند. در اين صورت حضور در مسجد براي آنان نه تنها منعي ندارد؛ كه پسنديده نيز هست.

در حديثي از پيامبر صلي الله عليه و آله آمده است:

«هرگاه زنان براي رفتن به مسجد از شما اذن خواستند، آنان را از بهره و نصيبي كه از مسجد دارند، محروم نكنيد.» [1] .

حضور زنان در مسجد را بايد از زاويه ي ديگري نيز مورد توجه قرار داد. مي دانيم كه در يك جامعه ي اسلامي، بخش مهمي از آگاهي هاي ديني، از مساجد نشر مي شود. امروزه نيز با وجود مراكز آموزشي و فرهنگي گوناگون، مساجد همچنان كانون اصلي نشر معارف ديني است. از اين رو، عدم حضور زنان در مساجد، به طور طبيعي، ناآگاهي آنان از مسايل ديني و در نتيجه، نوعي عقب ماندگي فرهنگي را به دنبال دارد. بر عكس، حضور زنان در مسجد زمينه ساز رشد آنها و در نتيجه بالندگي و رشد جامعه است.

البته ترديدي نيست كه حضور زنان در مسجد همچون ديگر عرصه هاي اجتماعي زماني مثبت ارزيابي مي شود كه به هيچ رو مفسده انگيز نباشد.



[ صفحه 42]