دانش آموزي نوشته است: ماه رمضان بود. من آن روز، روزه داشتم وقتي كه افطار كرديم پدرم ما را صدا زد و گفت: بياييد نماز بخوانيم.



[ صفحه 155]



من با آن كه نماز را خوب بلد نبودم خوشحال شدم و رفتيم با هم نماز بخوانيم. وقتي كه آنها داشتند نماز مي خواندند، من چيزي بلد نبودم و همين جور آنها را نگاه مي كردم و هنگامي كه آنها به ركوع مي رفتند، من هم به ركوع مي رفتم. من خيلي دوست داشتم نماز ياد بگيرم. وقتي كه نماز تمام شد پدرم از من پرسيد: چرا نماز نخواندي؟ و من جواب دادم: من بلد نبودم.

پدرم آن شب نماز را به من ياد داد و من از شب ديگر نماز مي خواندم. يك شب هم با مادر و خواهرم به مسجد رفتيم و نماز را آنجا خوانديم و من خيلي خوشحال شدم و آن شب وقتي كه به خانه برگشتيم، من به درس هايم رسيدم و هرگز آن روز را فراموش نمي كنم. اين بود خاطره اي از نماز. [1] .