روزي پيامبر صلي الله عليه و آله در محلي نماز مي خواند. وقتي به سجده رفت، حسين عليه السلام كه در آن موقع كودك خردسالي بود، بر پشت پيامبر صلي الله عليه و آله سوار شد و شروع به بازي نمود. وقتي پيامبر صلي الله عليه و آله مي خواست سر از سجده بردارد، او را مي گرفت.

يك نفر يهودي كه ناظر اين صحنه بود، پس از نماز به پيامبر صلي الله عليه و آله عرض كرد: شما با كودكانتان اين گونه رفتار مي كنيد كه ما هرگز چنين رفتاري نمي كنيم.

پيامبر صلي الله عليه و آله به او فرمود: اگر شما به خدا و رسولش ايمان داشتيد، اين گونه نسبت به كودكان خود مهربان بوديد.

مهر و محبت آن حضرت به كودك، باعث شد كه آن يهودي تحت تأثير قرار گرفت و قبول اسلام كرد. [1] .

يكي از اركان تربيت فرزند، پرورش عواطف او مي باشد كه در پرتو مهرباني به او حاصل مي گردد.