فرزند استاد شهيد مطهري ضمن تشريح وقايع شب شهادت استاد، چنين مي گويد:

«شبي كه خبر ترور پدر را شنيدم، همگي تا صبح بيدار بوديم. ساعت 5 / 2 بعد از نيمه شب بود كه زنگ ساعتي كه ايشان را مطابق معمول براي نماز شب، بيدار مي كرد به صدا درآمد، ولي ديگر او در قيد حيات نبود. او نماز شبش را در ميان خون مطهرش زودتر از موعود نماز شب در تاريكي خيابان، خوانده بود!

از قول يكي از فضلا و محققان معاصر، درباره ي استاد چنين نقل شده: «... در رابطه با خدايش، عارفي اهل ذكر و سلوك و عبادت بود او خود بارها گفته بود، دلم مي خواهد به قم بروم و مشغول رياضت و عبادت و عرفان شوم، اين آرزوي او بود.» [1] .